Kamienie honujące wyglądają podobnie do tarcz szlifierskich, kuszące jest myślenie o honowaniu jako o formie szlifowania z małą ilością materiału. Zamiast tego lepiej jest myśleć o tym jako o samosprawnym procesie szlifowania. Na czym polega zatem honowanie?
Ograniczenie dokładności geometrycznej jest przezwyciężone podczas honowania, ponieważ kamień honujący podąża złożoną ścieżką. Na przykład podczas szlifowania otworów kamień porusza się wzdłuż dwóch ścieżek jednocześnie. Kamienie są dociskane promieniowo na zewnątrz, aby powiększyć otwór, a jednocześnie oscylują osiowo. Z powodu oscylacji każdy kawałek kamieni szlifujących dotyka dużej powierzchni przedmiotu obrabianego. Dlatego niedoskonałości profilu kamienia honującego nie mogą przenieść się na otwór. Zamiast tego zarówno otwór, jak i kamienie honujące odpowiadają średnim kształtom ruchu kamieni honujących, co w przypadku honowania otworów jest walcem. Ten efekt uśredniania występuje we wszystkich procesach honowania; zarówno przedmiot, jak i kamienie erodują, dopóki nie dopasują się do średniego kształtu powierzchni cięcia kamieni. Ponieważ kamienie honujące mają tendencję do erodowania w kierunku pożądanego kształtu geometrycznego, nie ma potrzeby ich potwierdzania. W wyniku efektu uśrednienia dokładność szlifowanego elementu często przewyższa dokładność obrabiarki, która go utworzyła.
Honowanie w pigułce
Proces honowania polega na wytwarzaniu dokładnej powierzchni na metalowych przedmiotach w ramach ściernego szorowania kamienia szlifierskiego lub tarczy. Honowanie to w skrócie obróbka ścierna, która jest niezbędna dla celów poprawiania geometrycznej formy powierzchni, ale także jej wyrównywania. Więcej informacji na temat profesjonalnego sprzętu i urządzeń honujących znajdziemy na http://honowanie.com/.